Асосӣ

ВАЗОРАТИ ТАНДУРУСТӢ ВА ҲИФЗИ ИҶТИМОИИ АҲОЛИИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН

МУАССИСАИ ДАВЛАТИИ «ПАЖӮҲИШГОҲИ ГАСТРОЭНТЕРОЛОГИЯИ ҶУМҲУРИИ ТОҶИКИСТОН»

Ҳамид Ҳусейнович Мансуров (25 декабри 1925 — 25 августи 2013)— академики Академияи Илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон (1978), Ходими шоистаи илми Тоҷикистон (1976),  Лауреати Мукофоти давлатии ба номи Абӯалӣ ибни Сино (1981), Ҷоизаи  ба номи Е.Н. Павловский АИ Ҷумҳурии Тоҷикистон (2003), Доктори илми тиб (1960), профессор (1961).25 декабр – рузи мавлуди устод, шодравон Мансуров Ҳамид Хусейнович мебошад, ки яке аз олимони шинохтаи сатҳи ҷаҳонӣ буда, асосгузори мактаби гастроэнтерологияи тоҷик, якумин  Пажуҳишгоҳи илмӣ –тадқиқотӣ дар собиқ Иттиҳоди Шуравӣ ба ҳисоб рафта, илми гастроэнтерологияи тоҷикро дар ҷаҳон муҳаррифӣ намуданд. Ҳамид Мансуров муаллифи зиёда аз 900 мақолаи илмӣ ва 18 монография буда, . яке аз асосгузорони биопсияи сузании чигар дар собиқ Иттиҳоди Шуравӣ мебошад.  Самтҳои асосии фаъолияти илмии устод: гастроэнтерология, гепатология. Устод илми гастроэнтерология ва гепатологияи тоҷикро  дар конгрессхои миллӣ ва байналхалқӣ дар Польша, Япония, Англия, Чехословакия, Германия, Венгрия, Франция, Швеция, Дания муҳаррифӣ намуда, соли 1974 узви фахрии Ассотсиатсияи гастроэнтерологҳои Маҷористон, соли 1976 узви вобастаи Ассотсиатсияи интернистҳои Полша ва соли 1977 узви фахрии Ҷамъияти илмии тиббии гастроэнтерологҳои Булғористон интихоб шуданд. Пажӯҳишгоҳи гастроэнтерология, ки солҳои тӯлонӣ дар ҳайати Академияи илмҳои Тоҷикистон буд, соли 2010 асоси таъсиси Академияи илмҳои тиббии Тоҷикистон гардид, ки ба он 12 муассисаи тиббии профилҳои гуногун дохил шуда, на танҳо корҳои тиббӣ, балки корҳои илмиро пайваста ба пеш бурданд. Солҳои 1989-1995 ноиби президенти Академияи илмҳои Ҷумҳурии Тоҷикистон.Зери рохбарии устод 80 рисолаи номзади ва 18 рисолаи доктории илм ҳимоя карда шудааст. Бо ташаббуси устод соли 1990 дар ш. Душанбе чопи мачаллаи «Проблемы гастроэнтерологии» (муассисон АИ ИЧШС, АИ ЧТ ва Ҷамъияти умумииттифоқии гастроэнтерологҳо) ба роҳ монда шуд, ки алҳол зери сарпарастии АИ ҶТ ва Ассотсиатсияи гастроэнтерологҳои минтақавӣ ба табъ мерасад.
Устод шогирдони зиёдеро тарбия намуда, ба онҳо роҳи зиндагӣ ва илмиро роҳнамоӣ намуданд, ин буд, ки шогирдон  то дақиқаи охири умрашон  ба устод вафодор монда ва 10 соле, ки устод дар паҳлуи онҳо нестанд, кори устодро  бо устуворӣ давом медиҳанд.   Вақти он омад, ки чун устод мо доно шавем,
“Илм ҷӯй”, “Такрор кун”, овоз кард омӯзгор!